Sisteme İnanmak

Özellikle Türkiye gibi, günlük başarıların hayat memat meselesi olduğu ülkelerde sisteme inanmak zordur. Sisteminden ödün vermeden arka arkaya kaç tane başarısız sonucu kaldırabilir bir Türk takımı ? İki mi üç mü dört mü ? Elindeki malzemeyi gördükten sonra bir kaç takviye yapıp, kalanlarla kendi sistemini yaratmak çok zordur, özellikle Türkiye'de.

Altyapısız, kısa vadeli başarılarla büyüyen bir nesil olarak biz de önceleri yadırgadık Rijkaard'ı. Bugune kadar alıştık zira, gol atılması gereken kritik zamanlarda kenardaki tüm forvetlerin oyuna girmesine. Bunlar da yetmezse stoperlerin son dakikaları (Abel Xavier'in son 30 dakikayı forvet olarak oynadığı maç hatırlıyorum) hücum hattında geçirmesine. Servet'in Kasımpaşa maçının 86.dakikasında kulübeye dönüp ne yapacağını sorması da bundan. Halbuki ne kadar da çok aşinayız sistemlere, taktiklere, dizilişlere. Kolay maçlara 4-1-3-2, zor maçlara 4-2-3-1 çıkmaya, gidişata göre 4-5-1'e dönüp oyunu kilitlemeye.

Türkiye'de bu ezberi bozan isim oldu Frank Rijkaard. Sezon başından beri çıktığı maçlarda 4-2-3-1 sistemini bozmayan tek isim. Dünyanın en iyi takımı da olsanız bir sezon boyunca oynadığınız tüm maçları kazanamıyorsunuz. Önemli olan elindeki kadro ile bu sistemi oturtup, açık veren yerlere gereken takviyeleri yapıp bir sonraki sezona rakiplerinden önde başlamak. Rijkaard da bunu yapıyor. Şu anda yönettiği takımın Barcelona olmadığının farkında ama yetenekli bir takımı olduğu da yadsınamaz. Kale vuruşuyla veya degajla oyuna başlamamak, 2 önliberonun bozulmaması, aynı anda Baros ve Nonda'nın sahada olmaması, bir maçta 4 as defans oyuncusunu birden kesip yedeklerin her zaman hazır olmasını sağlamak Rijkaard'ın sisteminin bazı olmazsa olmazları. Rijkaard'ın ve Galatasaray'ın işini kolaylaştıran en büyük etken ise taraftarın da Rijkaard'a ve sistemine inanması. Alınan beraberlikler ve mağlubiyette sistem taraftarlar tarafından sorgulanmadı.

Neticeten, Rijkaard'ın bir B planı yok gibi gözüküyor. Alternatif bir plan yapmak yerine en iyi planını geliştirmeyi düşünüyor Rijkaard. Yani 4-2-3-1 sisteminde özellikle orta sahada ve hücumda nerdeyse herkesin skora etki etmesi de bunu gösteriyor. Trabzon maçında golleri atan Kewell, Servet, Arda ve Baros'a asistleri yapan Sabri, Keita, Baros ve Barış; Rijkaard'ın A planının geliştiğini göstergesidir. Bu takıma toplu hücüm yaptırdığı gibi toplu savunma yapmayı da öğretebildiği gün misyonunu tamamlamış olacaktır.